سلام پریسام
عشقم ایشالا که حالت خوب و سلامت باشی
الان نزدیک یکماهه که ازت خبری نیس
و حتی یبار واسه چند دقیقه هم نشد بهم زنگ بزنی
من تا تونستم اومدم تو وبلاگمون از دلتنگیام واست نوشتم از تاریخاشم مشخصه اینجا مثل یه دفتر خاطرات واسم میمونه اما با تفاوتای خودش بگذریم....
چند روزیه اومدم یزد دنبال کار میگردم اما انگار این روزگار نمیخواد با ما راه بیاد
اینجا خیلی دلگیرِ فکرم همش پیشتِ خیلی دوست دارم عشق زندگیم
گاهی سراغم را بگیر،ازکوچه های آشتی
ازحس بی تاب دلت،حسی که بودو داشتی
گاهی مرا فریادکن،شاید من اینجا بشنوم
یادی بکن از مرده ای،که زنده میپنداشتی
آن دورها،آن سالها گفتی که مجنون منی
گفتی که از شوریدگی سر را به صحرا می زنی
لرزیده ام بی انتها،از آن جنون،آن ادعا
یادی کن از بیدی که در احساس لیلا کاشتی
هم بغض تخت و بسترت،خود را به دریا وا بده
دریای چشمان کسی که برکه اش انگاشتی
این روزها،این فصل ها لیلای طوفانی شدم
از شهر دلگیرم ببین من هم بیابانی شدم
باران به باران میروم،بی چتر پشت سایه ها
خواب قشنگی دیده ام یک مرد،گریه،آشتی
سلام عشقم
پریسام الان که دارم مینویسم چشام خیسِ شاید نفهمم چی دارم مینویسم فقط حرف دلمو مینویسم
ساعت ١٢:١٠شب،خیلی حالم داغونه،خیلی وقته ن دیدمت ن صداتو شنیدم خیلی دلم واست تنگ شده
همیشه میگفتی تو دلت تنگ نشه خودم که دلم تنگ میشه بخاطر دل خودم میام اما الان چی،ینی دارم فراموش میشم ینی دارم تنها میشم باخاطراتت
شبا با یاد من سرتو میذاری رو بالش،راحت خوابت میبره یا ن.یا مثه من بالشت خیس میشه چشاتو میبندی تصویرم میاد روبروت یا ن
ولی من باز با همه اینارو گفتن بهت اعتماد دارم و میدونم توهم دلت واسم تنگ شده و فراموشم نکردی،گفتم بهت الان چشای من مثل یه دریای طوفانی شده که آرامش نداره و نمیدونم دارم چی میگم.
پریسا جونم خیلی دوست دارم
سلامتی عشقم که بزرگترین آرزومه
میون تموم نداشتن هام دوست دارم
شانس هر روز دیدنتو ندارم ولی دوست دارم
وقتی دلم هواتو میکنه حق شنیدن صداتو ندارم ولی دوست دارم
وقتایی که روحم درد داره و می شکنه شونه هاتو برای گریه کردن کم دارم ولی دوست دارم
وقت دلتنگیام آغوشتو برای آروم شدن ندارم ولی دوست دارم
میون تموم نداشتن هام با همه وجودم دوست دارم.
سلام به روی ماهِ عشقم
چند روزی نتونستم بیام برات بنویسم،خودمم دیگه نمیدونم کجای این زندگی قرار گرفتم شاید نتونی حال الان منو درک کنی ولی اصلا خوب نیستم.جسمم اینجا و روحم نمیدونم....
اصلا بگذریم..
پریسا جونم دلم واست تنگ شده واسه یه لحظه شنیدن صدات،میدونم که داری واسه کنکور میخونی منکه حاضرم دلتنگی بکشم و موفقیت تو رو ببینم
عشق من،صداش آرامشِ محضِ،عشق من به همه دنیا می ارزه،عشق من
این هوا؛ هوای دلگیری ست,
فصل قلبم پاییزی ست!
آسمان قلبم ابری ست
دلم گرفته؛ این چه دردی ست!